Hər dən bir hamıdan ürəyim dutulur Sənə söz açıram Gözlərinin meşə sində yeni dən göyərirəm boy atıram kəndimdən ürəyim dutulur suyu caladıb guzgunu sındırıb inanmışımı səndə itirirəm boylə zaman tanrıdan əl uzurəm söz yükümı sənə daşıddırıram sən kozərləndik kən mən kulə dönürəm solmağa baş qoyuram yazıqalr olsunki səndən əl üzürəm böylə zaman |